رهياب
شهر سیرته قبل از صدور
فرهنگ ، تمدن، دموکراسی، آزادی از غرب
شهر سیرته پس از صدور
فرهنگ ، تمدن، دموکراسی، آزادی از غرب
پائيز در بهار
سوم آبان 1390
• اين تجربه را با آنان که بهار عربی را تجربه مي کنند ، به اشتراک مي گذارم بويژه با ليبيايی ها.
• ما
• باور داشتيم:
• «سالی که نکو ست ، از بهارش پيدا ست!»
• اما
• نگفته بودند،
• با هجوم تلخ پائيز بر بهار
• آيا چه بايد کرد؟!
• گفتند:
• صبر کنيد!
• «جوجه را آخر پائيز بايد شمرد!»
• و اينک، اين ما:
• آشيانه ها .... تاراج!
• جوجه ها .... پر پر!
• و پائيز ....همچنان باقي است!
محمد
• رهیاب می نویسند که «شعر بيان احساسی است که از تجربه ای برمي خيزد که در عين آنکه يگانه است، مشترک نيز است!»
• این که شعر و هر فرم تبیین هنری دیگر (مجسمه، موسیقی، نقاشی، قصه و ...) انعکاس جهان واقعی در ضمیر انسان ها ست، درست است، ولی علیرغم این، شعر ـ برای مثال ـ شولائی از عواطف و احساسات و خصوصیات شخصی و ایدئولوژیکی سراینده اش را نیز در بر دارد.
• شگفت انگیز اما این است که حادثه واحدی در ضمیر طبقات اجتماعی مختلف به یکسان منعکس نمی شود، حتی در ضمیر اعضای طبقه اجتماعی واحد ـ بسته به عوامل اوبژکتیف و سوبژکتیف ـ چه بسا با تفاوت های جدی منعکس می شود:
• انعکاس ماده در آئینه روح، انعکاسی آیینه وار و ساده نیست، بلکه از فیلترهای طبقاتی و معرفتی ـ نظری فردی و فرهنگی مختلف می گذرد.
• از این رو، تعمیم پذیری آن قابل تأمل است:
• من روزی به بورژوائی احمقانه «احساس فردی خود را از تجربه» استثمار بی بند و بار زحمتکشان، در یکی از کشورهای سرمایه داری گفتم.
• هدف من از بازگوئی این تجربه، نشان دادن سیستم اجتماعی نامطلوبی بود.
• او اما آب دهنش افتاد و به شکوه پرداخت، که در کشورش زحمتکشان ـ متأسفانه ـ خیلی ملاحظه می شوند.
• مسئله لیبی و عراق و افغانستان هم به همین سان است.
• مفهوم «بهار عربی» کذائی یکی از مفاهیم ساخته شده در کارخانه های ایدئولوژیکی امپریالیستی است که با حرکات ضد سوسیالیستی در پراگ در رابطه بوده:
• «بهار پراگ»
• اکنون سعی بر آن است که با این شعار، حیطه نفوذ امپریالیسم در خاورمیانه وسعت و ژرفا بیابد.
• اکنون رهنمودهای مهمی در رابطه با همین شعار و خط مشی موسوم به «بهار عربی» به مراکز اجتماعی، فرهنگی و سیاسی داده می شوند:
• اکنون دانشجویان عرب آسانتر و بیشمارتر پذیرفته و «تربیت» می شوند، تا مثل لیبی، آب به آسیاب امپریالیسم ریخته شود.
• مفهوم «بهار عربی» باید برای توده های مردم افشا شود و راه سوء استفاده از آن مسدود گردد.
• در این شعر هم رهیاب تاحدودی همین نیت را داشته اند.
• با این شعار سیلی از خون و توفانی از اندوه و دربدری و خواری و حقارت توده های مردم گره خواهد خورد.
امپریالیسم اکنون برای گشودن منفذ تخلیه فشار به کشتار و تخریب وسیع نیاز دارد.
پایان